مقاله کاربرد تسلیحات شیمیایی در جنگ ایران و عراق از منظر حقوق بین الملل کیفری
چکیده:
کاربردسلاح های شیمیایی به واسطه آسیب های گسترده ای که در قربانیان ایجادکرده، درمیان جنایات رژیم صدام حسین، جایگاه خاصی دارد.
مقتضای عدالت آن است که این گونه جنایات خطیرِمورد توجه جامعه بین المللی،بدون مجازات نمانند.برمبنای معاهدات وعرفبین المللی، تردیدی در خصوص ممنوعیت کاربرد تسلیحات شیمیایی در دهه ۱۹۸۰ وجود ندارد.
نفس همین ممنوعیت(بدون نیازبه جرم انگاری صریح) می تواندمبنایی برای مسئولیت کیفری مرتکبین این اعمال باشد.
ضمن یادآوری رویه دادگاه نورنبرگ، مقاله حاضر،نشانداده که اگردادگاه بین المللی صالحی برای رسیدگی به این جنایات وجود داشته باشد، مشکلی از حیث قانونی بودن جرم وجودنخواهد داشت.
مقاله کاربرد تسلیحات شیمیایی در جنگ ایران و عراق از منظر حقوق بین الملل کیفری
اماچون در حال حاضر،هیچ دادگاه بین المللیِ حائز صلاحیت و مرتبط با جنگ ایران و عراق وجود ندارد، موضوع اجرای حقوق بین الملل،می تواند مورد توجه دادگاه های داخلی قرارگیرد.
مقاله حاضر، با این اعتقاد که دادگاه های ایران، علی القاعده دارای صلاحیت رسیدگی به این جنایات هستند،
پیشنهاد کرده که برای ایفای نقش مؤثر دادگاه ها در حمایت از حقوق بین الملل و کاهش آلام قربانیان،اصلاحاتی در برخی قوانین جزایی صورت پذیرد.
واژگان کلیدی: تسلیحات شیمیایی، پروتکل ۱۹۲۵ژنو، دادگاههای داخلی، جنگ ایران و عراق، حقوق بین الملل کیفری
این مقاله قصد دارد که اولاً، رژیم حقوقی حاکم بر منع استفاده از سلاحهای شیمیایی در زمان جنگ ایران و عراق را ارزیابی کند و به طور گذرا نشان دهد که عدم تبعیت عراق از الزامات این رژیم حقوقی، چه تأثیری بر تحولات بعدی نظام کنترل تسلیحات داشته است.
در بخش دوم به بررسی فهرستی از موارد استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ ایران و عراق و واکنشهای جامعه بین المللی در قبال این موارد، پرداخته میشود.
بخش سوم نشان خواهد داد که بر اساس قواعد حقوقی موجود در زمان جنگ، موارد استفاده از سلاحهای شیمیایی تا چه میزان میتواند موجد مسئولیت کیفری بین المللی برای آمران و عاملان این فجایع تلقی شود.